مدیریت و رهبری تحول

مولف/مترجم: فریبا مویدنیا

چکیده: تغییر اجتناب ناپذیر است و باید به منظور ایجاد تحولات سازنده و مؤثر در سازمانها، طراحی و مدیریت شود. جهان امروز نیاز فزاینده به آن نوع از رهبری دارد که به ایجاد سازمانهایی که به سمت فعال کردن پتانسیل های خود می پردازند بها دهد و در عین حال به حل بحرانها و شرایط اضطراری محیط کار بیندیشد. در چنین شرایطی سازمانها باید بدانند که برای رسیدن به اقتدار آتی ناچارند اهداف «شدن» را به اهداف «ماندن» ترجیح دهند.به بیان دیگردر عصر حاضر، تحول، بازسازی و نوسازی یکی از ابعاد مهم سلامت سازمانی بوده و بنابراین، مدیریتِ تغییر در سازمانها یکی از مشکل‌ترین وظائف مدیــــران پیشرو است. در همین راستا مقاله حاضر بر آن است که ضمن بیان اهمیت و ضرورت مدیریت تحول در روزگار کنونی‌، به بیان مختصر عوامل تسهیل کننده تغییر و بهــسازی در سازمانها و راهکارهای غلـــبه بر مقاومتها و موانع موجود بر سر راه ایجاد تحولات و نوآوریهای سازمانی بپردازد.

دلایل ارتباطی هفت گانه عدم ایجاد تغییر در سازمانها

مولف:  فیلیپ سالم از دانشگاه ایالتی تگزاس؛

ترجمه پیمان جسری (دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج)

چکیده:هدف: مدیریت تلاش می کند تا سازمانها را به سمت موفقیت سوق دهد هدف این مقاله توصیف هفت رفتار ارتباطی راجی همراه با این نقائص می باشد
طراحی روش و رویکرد: این مقاله موضوعاتی را از سه تحقیق تحول سازمانی و ارتباطی اخیر نظریه تحول اخیر و نظریه پیچیده برای مدلسازی فرایندهای تحول و ارتباطات ارائه می کند تمامی این تحقیقات از روشهای تشریح علمی سنتی استفاده کردند اما یک تحقیق از روشهای کمی و همچنین بخشی از طراحی روشهای ترکیبی استفاده کرد.
یافته ها: دیتا 6 رفتار ارتباطی رایج را در طی تلاشهای تحول سازمانی شکست خورده توصیف می کنند ترکیب این رفتارها بیانگر یک الگوی هفتم است ارتباطات در طی تلاشهای شکست خورده به ندرت شامل فرصتهای ارتباطی کافی شده و فاقد هر گونه حسی از هویت بوده و عدم اطمینان را به وجود اورده و فاقد رضایت موثر است این مسائله به وسیله اجتناب از تعارض و فقدان مهارتهای ارتباطی بین فردی ترکیب می شود اعضا سیستم را منفصل کرده و فرهنگ موجود را تا جائی پناه می دهند که پیدایش مجدد آن من بعد میسر باشد.
کلید واژه ها:ارتباطات تحول سازمانی روشهای کیفی و نظریه پیچیدگی.

موانع تغییر و تحول سازمان های دولتی

مولف: حامد خراسانی طرقی

(دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی،دانشگاه تهران [e-mail])

چکیده: در محیط بی ثبات کنونی سازمانها با تغییرات شدیدی مواجه اند و چاره ای جز سازگاری با عوامل محیطی ندارند. افزایش رقابت، پیشرفت تکنولوژی، تنوع نیروی کار،بالا رفتن توقعات مشتریان و عواملی از این دست هشدار هایی هستند که سازمان را به سوی تغییر و تحول سوق می دهند. با این حال نگاهی به سازمان های دولتی کشور نشان می دهد که به مقوله تغییر و تحول سازمانی خیلی کم توجه شده است. در این مقاله ابتدا به تشریح مزایای تغییر و تحول در سازمان های دولتی می پردازیم سپس موانع موجود بر سر راه تغییر و تحول سازمان های دولتی کشور را بررسی می نماییم.
واژه های کلیدی: تغییر و تحول سازمانی، سازمان دولتی، موانع تغییر.

بالندگی سازمانی و شاخصهای سنجش آن

منبع: دوماهنامه توسعه انسانی پلیس

چکیده: جنبش بالندگی سازمانی که در نیمه دوم سده بیستم پایه‌ریزی شد و در دهه کنونی به رشد و رسایی در خور توجهی رسیده است، بر پایه مفروضاتی استوار است که با ارزشهای والای انسانی سازگاری کامل دارد. بالندگی سازمانی ریشه هر گونه توانمندی و شکوفایی در قلمرو تلاشهای انسانی را در «بالندگی انسان» جستجو می‌کند و انسان را مایه اصلی و عامل بنیادی هر گونه دگرگونی به شمار می‌آورد. اصول و موازین این جنبش از درون دانشهای گسترده‌ای چون روانشناسی، جامعه شناسی، مردم شناسی، اقتصاد و بسیاری دیگر از دانشهای رفتاری سرچشمه می‌گیرد و دگرگونی، بهپویی، تازه‌گردانی، و دستیابی به برترینهای بزرگ را در شمار هدفهای نخستین خود قرار داده و برای رسیدن به آنها ساز و کارهای مناسب را فراهم آورده است. در این مقاله، بالندگی سازمانی، هدفها، فرضها، ارزشهای بنیادی و راهبردها، ریشه های پیدایش، تعاریف، ویژگیهای سازمانها بالنده،‌ اجزای بنیادی یک برنامه بالندگی سازمانی و شاخصهای سنجش بالندگی سازمانی ارائه شده و در پایان یکی از شاخصهای کلیدی آن تحت عنوان تعهد سازمانی مورد بررسی قرار گرفته است.

روش شناسی پویایی سیستم در نظام آموزش عالی

مولف: آرش بهرامی و غلامرضا یادگارزاده  

مقدمه: ظریه سیستمی که به وسیله لودویک برتالانفی مطرح شد، با سرعت در تمامی حوزه‌ها، از جمله نظام‌های آموزشی مورد توجه قرار گرفت. براساس دیدگاه سیستمی، همه پدیده‌هایی که به نوعی دارای تعامل در درون خود و با پدیده‌های دیگر هستند سیستم نامیده می‌شوند (Bertalanffy,1988). به عبارت دیگر: سیستم به مجموعه‌ای از عناصر و اجزا اطلاق می‌شود که در صدد تحقق هدف ویژه‌ای بوده، دارای ارتباط مفیدی با هم هستند. نظام آموزشی(آموزش عمومی و عالی) به عنوان یک سیستم، عبارتست از: مجموعه تلاشها، فرصتها، اقدامها، امکانات و برنامه‌های هدفمند که برای شکوفاسازی توانمندی‌های بالقوه فرد در جامعه به صورت رسمی اجرا می‌شود؛ که عمده‌ترین وظیفه‌اش آموزش کودکان، نوجوانان و جوانان و پرورش آنها برای زندگی آینده است. هدفهای نظام آموزشی را باید در چارچوب نیازها و ضرورتهای زندگی فردی و گروهی انسانها تدوین کرد(ندیمی و بروج، 1380: 7).