اغلب افراد، عدم آشفتگی در ذهن و روح و روان فرد را معادل با بهداشت روانی می دانند؛ اما بهداشت روانی چیزی بیش از این تعریف می باشد . در واقع بهداشت روانی ، سلامتی روانی و اجتماعی فرد مطابق با فرهنگ محیط و جامعه می باشد.
بهداشت روانی یا فقدان آن، حالتی فراگیر است که در محیط های کاری و یا خارج از آن وجود دارد . با توجه به وجود استرس و استرینهای[1] مختلفی که سبب تهدید و به مخاطره افتادن بهداشت روانی فرد در محیط کار می گردد و با توجه به زمان زیادی که کارگر در محیط کار می گذراند توجه ویژه به مساله بهداشت روانی بسیار حائز اهمیت است(بارلینگ،2004) .
سرعت و فشار در قرن 21 واژه هایی کلیدی می باشند. بسیاری از مردم و به ویژه کارگران احساس می کنند که سوار بر یک نوع دستگاه ترد میل[2] هستند که فرار از روی آن امکان پذیر نیست. همه چیز با سرعت و شدت در حال انجام است و هیچ فرصتی برای توقف فرد و لحظه ای تفکر در تنهایی وجود ندارد و به این ترتیب کاملا قابل درک است که این شکل زندگی و چنین فشارهایی سبب اضطراب و مشکلات فراوان روحی و جسمی برای فرد خواهد شد(دولسپ،2001).
بهداشت روانی جوابگوی سوالات مشکلی از قبیل اینکه علت وجود انسان و جهان چیست
می باشد. بهداشت روانی دارای سطوح مختلفی از آسوده زندگی کردن فرد به تنهایی و در کنار دیگران تا رسیدن به تکامل از طریق خودشناسی است. فرد قوی می تواند مشکلات را بدون اینکه باعث ناراحتی او شوند حل کند به علاوه در زمان مواجهه با مشکلات قادراست بدنبال کمک باشد(کارلسن،1999).
بهداشت روانی مطابق تعریف سازمان بهداشت جهانی ، عبارت است از: الگـوهـا، روش هـا و تدبیرهایی که زندگی راحت و بدون دغدغه و اضطراب را تامین کند و به عبارت دیگر، وجود وضعیت مطلوب و خوب جسمی ، روحی و اجتماعیِ فرد که قابلیت ارتباط متعادل و هماهنگ با دیگران داشته باشد.
بـدیهی اسـت کـه برای وصول به سطح مطلوب بهداشت روانی،باید از جهات متعددی،به صـورت فردی و اجتماعی فعالیتهایی صـورت گیرد؛ از جمله در زمینه: مسائل مربوط به انگیزه های افراد و واکـنـش های روانی آنان؛ مسائل مربوط به ساختار خانواده و روابط داخلی آن؛ مسائل مربوط به وسایل ارتباط جمعی و به طور کلی، فرهنگ جامعه؛ و خصوصاً مسائل مربوط به نهادهای آموزشی و بهداشتی جامعه(هاریس،2003),لذا میتوان بهطور مختصر،خدمات قابل ارائه به منظور بهداشت روانی جامعه را به صورت ذیل عنوان کرد:
۱- پیشگیری:
الف ـ پیشگیری اولیه (بهداشت )
ب ـ پیشگیری ثانویه (درمان )
ج ـ پیشگیری ثالثیه (توانبخشی )
۲- ارتقا: بالا بردن سطح بهداشت روانی در جامعه- ۰منتظر نظرات شماهستم
- ۰۶ آبان ۸۵ ، ۰۸:۱۲