ارتباط بالندگی سازمانی با عزت نفس و ابعاد آن در کارکنان دانشگاه پیام نور استان کردستان
چکیده
بالندگی سازمانی؛ رویکردی منظم، منطقی، یکپارچه و برنامه‌ریزی‌شده است که برای افزایش اثربخشی سازمانی به کار گرفته می‌شود. این رویکرد متأثر از عوامل روان‌شناختی است که یکی از این عوامل، عزت نفس و ابعاد آن می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بالندگی سازمانی و عزت نفس و ابعاد آن در کارکنان دانشگاه پیام نور استان کردستان انجام شده است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها ، جزء تحقیقات پیمایشی و از نوع همبستگی محسوب می‌شود. جامعۀ آماری پژوهش، همۀ کارکنان اداری دانشگاه پیام نور استان کردستان به تعداد 168 نفر می‌باشد که بر اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تک‌مرحله‌ای، حجم نمونه 119 نفر برآورد شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که بین عزت نفس کلی و عزت نفس تحصیلی با بالندگی سازمانی رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد. از سوی دیگر، نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین عزت نفس خانوادگی و عزت نفس اجتماعی با بالندگی سازمانی رابطۀ معناداری وجود ندارد. همچنین بین عزت نفس و بالندگی سازمانی کارکنان مرد و زن تفاوت معناداری مشاهده نشد. با عنایت به یافته‌های پژوهش می‌توان گفت که عزت نفس از متغیّرهای مهم و تعدیل‌کنندۀ بالندگی سازمانی محسوب می‌شود. در نتیجه، برای دستیابی به بالندگی سازمانی مطلوب، آموزش‌های مناسب جهت افزایش عزت نفس در میان کارکنان می‌تواند از اولویت‌های مداخله‌ای محسوب شود
