انواع کارآفرینی

به‌طور کلی ادبیات کارآفرینی نشان می‌دهد که کارآفرینی در سه زمینه یا قالب ذیل شکل می‌گیرد:

·  در قالب افراد آزاد غیروابسته به سازمان (کارآفرینان شخصی ـ کارآفرینان مستقل[1])

·  در قالب کارکنان سازمان (کارآفرینان سازمانی ـ کارآفرینی درون سازمانی[2])

·  در قالب سازمان (سازمان کارآفرین ـ کارآفرین سازمانی[3])

اینک به تشریح هر یک از انواع کارآفرینی می‌پردازیم:

الف) فردی

1- کارآفرینی مستقل: فرایندی است که کارآفرین از ایده اولیه تا ارایه محصول خود به جامعه،کلیه فعالیت کارآفرینانه را با ایجاد یک بنگاه اقتصادی جدید، بطور مستقل طی می‌کند. اساساً سه انگیزه اولیه باعث می‌شود که کارآفرینان برای خود کار کنند:

الف) نیاز به پیشرفت؛

ب) علاقه به آزادی و استقلال؛

ج) احتیاج به رضایت شغلی (صمد آقائی، ١٣٧٨: ١٧-١٥).

از سوی دیگر پاداش‌های حاصل از کارآفرینی مستقل همچون رفاه اقتصادی و اجتماعی و سهولت و نیز شکل‌گیری بازارهای سرمایه به‌صورت یک صنعت نوین و تمایل آن به سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز سبب شده تا کارآفرینان با سهولت بیشتری نسبت به گذشته برای تحقق فکرها و اجرای پروژه‌هایشان به منابع مالی دست پیدا کنند.

2- کارآفرینی سازمانی: فرایندی است که کارآفرین تحت حمایت یک سازمان،فعالیت‌های کارآفرینانه خود را به ثمر می‌رساند.

ب) گروهی

1- کارآفرینی شرکتی: فرایندی است که یک شرکت طی می‌کند تا همه افراد آن به کارآفرینی تشویق شده و تمام فعالیتهای کارآفرینانه فردی و گروهی به طور مستمر،سریع و راحت در شرکت انجام پذیرد. در این فرایند هر یک از کارکنان در نقش کارآفرین انجام وظیفه می‌کنند(سعیدی کیا،1385،ص24).

2- کارآفرینی اجتماعی: کارآفرینی اجتماعی یک زمینه نو ظهوری است که شامل سازمانهای غیر انتفاعی است که این سازمانها افراد را درشروع کسب و کارهای انتفاعی یاری می‌دهند،سازمانهای غیر انتفاعی که برای ایجاد نقدینگی برای برنامه‌هایشان،ارزش اقتصادی ایجاد می‌کنند از منابع در دسترس به گونه ای خلاقانه برای موضوعات اجتماعی استفاده می‌کنند.

---

[1]. Individual Entrepreneurs – Independent Entrepreneurship

[2]. Intrapreneurs - Intrapreneurship

[3]. Entrepreneurial organization – Corporate Entrepreneurship