گونه شناسی نقش سیاستهای بهره وری منابع انسانی
نویسندگان: علی شیرازی ، سمانه لاجوردی ، مهناز لاجوردی
بر اساس نظام ارزشی جامعه، بهره وری منابع انسانی به عنوان مهم ترین و تاثیرگذراترین عامل در افزایش بهره وری سازمان می باشد. هدف مقاله حاضر گونه شناسی سیاست های بهره وری منابع انسانی است و اینکه چه ذهنیت ها و دیدگاه های مختلفی در مورد موضوع تحقیق در بین مشارکت کنندگان ناحیه ای از آموزش و پروش خراسان رضوی وجود دارد. برای تبیینی جامع تر و کامل تر از سیاست های بهره وری منابع انسانی، از روش شناسی کیو (Q) استفاده شده است. این روش ترکیبی، دسته بندی عمیق تری از دیدگاه های مشارکت کنندگان نسبت به موضوع مورد بررسی بدست می دهد. در این روش از تحلیل عاملی کیو و سنخ شناسی که از آرایه های عاملی و مصاحبه با مشارکت کنندگان در حین مرتب سازی، حاصل شد، دیدگاه ها و عقاید مشارکت کنندگان، در چهار دسته بندی شناسایی شده است. نتایج تحلیل ها نشان می دهد نقش های «مشابه» ارزشیابی شده، مبنای پیدایش نقش های جدید برای سیاست گذاران بهره وری منابع انسانی در آموزش و پرورش است. مانند نقش «شایسته گزینی برای ارتقای بهره وری»، «آموزش پذیران خلاق» و «منتقدان به عدم اجرای سیاست های بهره وری»...و ضعف ها نیز مانند عدم هماهنگی سیاست های پیشنهادی بهره وری منابع انسانی با هدف نهایی فعالیت های منابع انسانی، و نیز اهمیت ندادن به مهارتهای ذهنی، انسانی و کار تیمی...می باشد.
